ගොළුවුණ මා ළඟ, ඔබ...
ගිරි හිසක සඳ ඇමිණි
ලේ ගලා අහසම තෙමුණි
වැහි බි‍ඳක කඳුළ දුටුවේ
මග මැරුණ තරු පමණි
ඇඟිලි තුඩු අග රැඳුණු
ඇඟිලි හිම වී මිදුණි
සුසුම් මුදු නල සැඩවී
ලවන් ලිය පත් සැලුණි
තරු තිතක් මත ඇඳුණු
මලෙක කටු මත වැටුණු
කඳුළ අඳුරට පිටදී
සොඳුරු නැති කවි මිමිණු
අහස පොළොවට නැමුණි
හිරු තනි කමෙන් දැවුණි
සයුර වෙරළෙහි ගොළුවී
කප් සුවහසක් ගෙවුණි
තාර සළුපට මග දිග
නියොන් තරු එළි වැටුණි
තැ‍ෙබන තැ‍ෙබනා පියවර
නිහඬ ගිතය ඇසුණි
හිරු ද සඳු වී පිපුනි
වෙරළ සිඹ සිඳු ඇදුණි
මුදුව හිනැහුන සඳුනි
මා නුඹ ළඟම නිවුනි
26/02/2010
WOW...!
ReplyDelete