නමක් නැති මේ ඍතුව
නිමක් නැති හඬ ස්වර උපද්දන
තෙතක් නැති නියං දෙතොලින්
සිප ගනිමි
ඉරි තැළුණු ගිම්හාන හදවත
සරත් වැස්සෙහි පොඟවා
අකාලික තරු එළියකට
අත හරිමි
මලක් නැති මල් සුවඳ
මදහසේ කටු ගවසා
සඳ මුදු දිය ද තවරා
විඳ ගනිමි
ඉමක් නො දිසෙන මංපෙත
පෙමක් අතැඹුල් කොට
නිමක් නොමවිමසා ම
පිය මනිමි..
23-11-2016
No comments:
Post a Comment