ඉතිං මේ සරත් ඍතුව
පුදුමයකි
පත් හෙළා උරහිස් ගස්සන
හමා එන සියුම් සුළඟක
පවා දවටා ගිමත් සරතැස
සමාවට කරුණු නො කියාම
නිමාවක් නැති කවි උපද්දන
උද්‍යානයක් වෙන එක
කළ හැකි, කවියකට විතරය
වියළි රතු පත් අතර සැඟවුණ
පියලි හිම තිබිය හැක කඳුළු සඟවන
සියලු දේටත් වඩා වැඩියෙන
වසන්තය ගැන හිත හිතා වැළපෙන
හුදෙකලා දෑසක ඇවිලෙන්න
සරත් සඳ ගිමත් අහසින් නැග එන්න
වරක් ඇසිපිය හෙමින් පිසලන්න
මලක් ඉපදෙයි එයට ඉඩ දෙන්න
නමා හිස සෙමෙන් මුදු ලෙස
පමාවට කරුණු විමසන
‘ඉතිං කම් නෑ’ කියා හිස පිරිමැද
පුරුදු මදහස හෙමින් අතුරන
උද්‍යානයක් වෙන එක
කළ හැකි, ඔබට විතරය!
10-2016
No comments:
Post a Comment