සරත් වැස්සක උන්මාදය රැගෙන
වෛවර්ණ මතක තුරුපත්
ඉතිහාස තුරු හිසෙන් ගිලිහෙන
අවන්හල පාමුළ
කොළ පාට වෙනුවට රතු එළිය දැල්වෙන
ඒ දවස කවද ද - කෝපි සුවඳක
කැමැත්තෙන් අපි මත් වී බමන
පැරණි ම පෙම්පතක ඉස්පිල්ලකින් මිදුණ
කඳුළු බිඳුවක් වෙත නිවී විදසුන් වඩන
කටුක ම ජීවිතේ මල් පෙති දකින
ඒ මල් පෙතිත් පරව යන බව සිහිකරන
හවසක් ඉතිං, එළඹිය යුතුය
අකාලික මීදුමක - උණුසුම් ව හදවත් දැවෙන
කොයි ඍතුවෙත් ඔබ ගිම්හාන උණුහුම සදන
අප අතර ශරද මීදුමාරයට
උස් හඬින් නෝක්කඩු කියන
හද ගැඹර එක්ව පාදා
තරු ද ලිය කැටයම් ද තබා අලවා
අවන්හල් මේසය හැඩ කරන්නට
සින්ඩරෙල්ලා වගේ එනවද
සපත්තුව ගැන හිනාවෙන්නට
නිම්නාද දෙන සන්තාන ගිරිදුර්ගවල
දිළෙන දෙපයින් මුදුව ඇවිදින්න
කෝපි බඳුනක රන්වන් පතුළ කෙළවර
අරුමැසි පියගැට පෙළ මත දි හමුවෙන්න
සංකේත සංවාද සංලාප මැවෙන
සංවේදනා මතින් සංධ්වනි වැයෙන
සංකාව බිඳක් නැති ආදරේ අරුම
සංඝායනාවක් තමයි හමුවෙනා එකම
26-10-2016
