හිත දවන මහ වැස්ස

සිතුම් සායම් පොවා මොහොතකට හැඩ කෙරූ

සුන්දරම ආකාස සිත්තමෙන් බිම වැටී

ගිනි වැදුණු අසිරිමත් පුරවරය සෝදමින් 

බොර පාට මහ වැස්ස පා යටින් ගලා යන 

බස්රියේ සීතලට - පිණි ඉහින හිරිකඩට

උණුහුමක් වී ඇවිත් -හිතේ ඉඳ කවි ලියන

සුවැති උරහිස් මහා සිහින පවුරට උඩින්

තියුණු නෙත් දහසක්ය මගේ නෙත් විනිවිදින

සීරුවෙන් අඩුක් කර කට මැහුව ගෝනියක

කර උඩින් උන් තිබ්බ  ජීවිතේ මහා බර

තාම සවි ඇති කොන්ද නමාගෙන මග  දුවන....

දාහ දූවිලි නිවන මහ වැස්ස දෙස බලා

අහසටම දෙස්  තියන නාට්ටාමි මිනිසාන,

ඔබේ කුස නැගෙන ගිනි ඇවිල විත් මා දවයි......

ලෝ ඇසට නොම උනන කිරි කඳුළු ගෙනෙන්නට 

රබර් ගස් සූරමින් ජීවිතය සොයන විට

ලැයිං ගෙයි කුස්සියේ  රොටි සුවඳ දැනෙන තුරු

පිළේ හිඳ මග බලන පොඩි උන්ගෙ හීන මල්

වැහි වතුර පිරෙන පොල් කටුව තුළ පිපෙන විට  

කිරි කපන නංගියේ, 

මගේ බත් මුළ හෙමින් ඉකි බිඳියි

මහ පොළොව සිප වැළඳ-සෙනෙහසේ බිජු වපුළ

අස්වැන්න දිය කරන අහසටම දුක කියන

අඳ කුඹුර  කෙළවරක ඇණ තියා බැත සොයන

ගොවියාන, ඔබේ බොර වූ දෑස් මා පෙළයි

බෝ ගසෙහි සෙවණ යට තල් පැළලි කඳවුරේ

මඩ දියෙන් කැළතෙමින් හිස් වළං පාව යයි

වෙඩි හඬට බිහිරි වුණු දෙසවනට

අකුණු හෙණ දරා  ගනු බෑ තමයි

විතැන් වූ  හදවතින් තල් පැදුර  යළි වියන 

සෝයුරනි, දනිමි මම.....

මේ උදෑසන ඔබට කළුවරයි

ඉතිහාස පාඩමක පිටු හැළුණ වීදියක

තෙත බරිත ජීවිතය මිරිකමින් වියළවන

සැඬ පහර දැක දැකම සන්සුන්ව ගමන යන

මිනිසුනේ, නුඹලාට මේ  වැස්ස  ණයගැතියි

15/05/10

Life is such a complete dream

Life is such a complete dream
Full of pain and splendor,
And death is its utmost summit
Where we realize its wonder

What we really are?
If you ask from the universe,
It will whisper,
“A combination of energies”
And those great energies
will never leave the earth
No matter if we are alive
No matter if we are dead

Ages and ages so eagerly seek
Argued so keenly, amongst the Greek
The secret of those who are dead and gone
That, they  never leave but beautifully remain

But they are,
Blended with the rainbow as colors,
Waved in the rivers as waves,
Mixed up with winds as fragrance,
Bloomed with the wild flowers as gentle pollens,
Formed with the clouds as their miraculous shapes,
Quite with the meadows in the silence,
Tuned in songs as their soft notes,
Echoed in conversations as tender utterances,
Existed in the living men as their breath
Burnt in the revolts as the sparkling conscious

Whilst they divinely breathe and bloom
How can we say, they are dead and gone?
For what they have come, they’ll beautifully remain
For that they will live and live for long ….


11/05/10

සකි සඳ, සඳ නැගෙන සඳ

 

තරු වරා නැ‍ගෙන        බග සඳ

දුක තියා සුසුම්             අහුරක

හිස හොවා සැලෙන    ළය මත

මග  අසයි සිහින        වෙරළට

තරු රැඳී  උදුල           නෙතදර

මුදු ලවන් සිනා           තවරන

යා නොහී රැඳෙන        පවනට

කවි කියා නොමග  ගෙන යන

දොඩමළුම ඇසක          සීතල

උණුහුමට උරෙහි        සතපන

ගන අඳුරු රැයට           හිනැහී

මුදු සෙනෙහෙ තෙපුල් වස්සන
 

නෙතු පියා තඹුරු        විල ළඟ ‍

සුවඳ විඳ, නොවිඳ          මුවරද

නල සසල සුසුම්          සර වැද

වියවුලෙනි සිතුම්          සියපත

හාදුවක් තියා               නළලත
මුව රුවා කඳුළු            මධු විත
පා තබා වළා                රළකට
පාවෙලා යන්න           සකි සඳ

04/05/10