වලාකුළු රාත්‍රිය

(දරන්නට බැරි එකම දෙය
ඔබ නො හෙළනා කඳුළ යි.)

තණ පතක් පා අගින් එසවෙයි
පිනි බිඳට මුදු වදන්  මුමුණයි
ඒ කුඩා පිනි බිඳත්
වැහි කෝඩයක පසුවදන යි....

රැයක් සිහිනෙක ඇහැරෙයි
ඇසිපිය පවා නොසැලෙයි
අඹ මලක් බිමට බැස
තාරකා එළි මතින් ඇවිදියි

වලාකුළු සිත හෙමින් බරවෙයි
යන තැනක් නො කියාම නික්මෙයි
දුර ඈත කඳුයාය
පෙ‍ඟෙන්නට දුක් කඳුළු වගුරයි

නො හඬා හිඳුම කඳුළයි
මලක අරුමය පින්නයි
සඳට දුක හිතුනාට
රැයක දිනුම ම නින්දයි

ජීවිතේ තව තරුණයි
මලට පිනිබිඳ කොඳුරයි
රැයක මරණය නම්
සුබ උදෑසන උපතයි

විතක් නම් තව පිරවෙයි
සිතක් තම් තව සවි වෙයි
තරුවක් දැවී වැටුණත්
යළිත් තව දහසක් උපදියි


20/03/2012