ගසක් වෙලා ඔබ මල් නැගුවා රොනවුලෙහි සැරූ මට දැනුනේ නෑ
දොළක් වෙලා ඔබ ගලා ගියා මගෙ දෙපා යටින් මා දුටුවේ නෑ
බිමක් වෙලා අව් වැසි දැරුවා මං අහස නිසා දුර පෙනුනේ නෑ
ඇසක් දිය දිදී පණ සුන් කතරට වැසි හෙලුවා මට දැනුනේ නෑ
ඉරක් වගේ දුක පායා එනකොට හිතම දැවෙන්නැති කීවේ නෑ
කඳුත් වැටෙන්නැති ඔබට රිදෙන්නැති පොළව නිසා ඔබ ඇඬුවේ නෑ
මතක් වෙලා මම ආයෙත් එනකොට අහස යටින් ඔබ හිටියේ නෑ
වරක් රිදී මුළු අහසම දවසක බිම වැටුණා ඔබ දන්නේ නෑ
I want the world to end,
for the blood I shed for the sake of differences between you and me.
I want the world to end,
for betraying you and my true nature for money and power.
I want the world to end,
For all the falls testimonies I made to hide the truth.
I want the world to end,
for forgetting everyone around but myself and letting the human bond die.
I want the world to end,
for killing innocent animals and birds by taking away their habitats for my own comfort.
I want the world to end,
for the weapons I made and for the wars I created.
I want the world to end,
for the drugs I sold to children and youth.
I want the world to end,
for the moments I cheated love.
I want the world to end,
for the droughts and floods of weeping earth as a result of my acts.
I want the world to end,
for the sighs and screams made by daughters, sisters and children
as they were abused by me.
I want the world to end,
For not standing for my neighbor when his rights were taken away by rulers.
I want the world to end,
For misusing art to praise the dictators
I want the world to end,
For all the moments I said ‘No’ to poor and helpless when I was supposed to say ‘yes’.
I want the world to end,
For millions are dying of hunger as I dump my access food in to the seas.
I want the world to end,
For all the melting glaciers, polluted oceans and dying lands.
I want the world to end,
And a new earth to be created without me, the human.
21-12-2012
කතාවක් ඇත
හැම සරත් තුරු පතකට
වතාවක් ඇවිත් ගිය
වසත් සමයක් ගැන
දළු දැමුණු පිනි වැටුණු
හරිතව ඔප දැමුණු
දවස් අග
හිරු රැස ද සරතැස ද
මඳ පවන් මල් වැහි ද
උරාගෙන
රන්පාට ට වියපත් වුණ
ඇලීගෙන තුරු කඳට
සැඳෑ කල
මැසිවිලි නොකී තුරු පත
රන් පත මතින් රතුවට
තිත් ලප සෙමෙන් මතුවෙත
සෙලවෙන විටත් නටු අග
කඳුළැලි නො දුන් තුරුපත
සඳින් සඳ ගෙවී ගිය
මතක ඍතු ය
වෙනස් කොට කලින් කල
නො ලියූ කතාවක පාට ගැල්වුව
පුපුරවා කාලය
ලේ ගලා ගෙන සියොළඟ
නටුවෙන් මිදෙයි හෙමිහිට
රතු පාට සරත් තුරු පත
කතාවක් ඇත
හැම සරත් තුරු පතකට
වතාවක් ඇවිත් ගිය
වසත් සමයක් ගැන
