අප ම පමණි...

හෙලා නා මල් රේණු  කොන්තගංතොට පවා විරහවෙන් සැලුණි

පෙලා  මුදු  රළ පතර, අසිපත ඇණෙන ගානේ ඔයට රිදුණි

වෙලී පෙම්වත් දෑත්  කෝට්ටේ මගතොට තාම පෙමිනී

ගිලී දියවන්නාවෙ මැකුණේ  අප පමණි ඔව්, අප ම පමණි

22-03-2017

සිතුවම: Acuarela Aire. ZL Feng

ඒ මගේ හිත

මේ තමයි 
ඔබ අතැර ගිය  ඉපැරණි 
වැරහැලි ම හදවත
හිරු එළිය වැද දවසක
අළුව යන තුරු 
දැවී යනු නියමිත
බරු ගසා එකම කවි පසුරකින් 
ඉරා දැමියැකි
ගුහාගත මළපොත

සිතින් පිරිමැදුම මිස
මුවින් සිඟමන් නො යැදි හදවත
අතින් අත්හැරුම මිස
‘ඇසින් ඇස දැක්ම පමණක්ය ප්‍රේමය’
නො ඇදහූ සිත

අල්ලා නො ගත්තේ වැරෙන් 
රිදවනු බැරිකමට මිස
දල්වා තබන්නට පහන් කොයි වෙද 
ඔබත් නික්මුණ විට
ඉල්ලා දිනා ගන්න තරමට
මහරු දේ නැති ලොව
ඉන්නා තැනක ඔබ යෙහෙන් ඉඳුමය
ප්‍රේමයේ අනුහස

16-03-2017

ශෝකයේ පැහැය

ස්වල්පයක්වත් නොතවරා

ශෝකයේ පැහැය 

හැන්දෑව මම අඳිමි

ඔබ කැමති ප්‍රීතිමත් සුවඳවත්

මායාවී වර්ණයෙන්

එහෙත් ඔබ දත යුතුය

මඟහැරුණු වර්ණ තුළ 

බොහෝ දේ 

දියව ඇති බව

ඒවා ලුණු රසැති බව

07-032017