සළු පිළි ටික දියවෙනකං අඬන්න හැකි
අළු වෙනකං අඟුරු මතක දවන්න හැකි
දළු දමනා දුකට බණත් කියන්න හැකි
කළුවර හිත එළිවෙනකං ඉඳින්න හැකි
කුර ගාගෙන දුක ආවේ මල් පාරේ
පර මල් උඩ සැදි යහනකි සංසාරේ
වෙර වීරිය මිස මොනවද එහි වූයේ
අර ගිලිහුණු කඳුළ ද අපි ගෙන ආවේ
හිත් අග පිපි මල් සේරම ගිලන් වෙලා
ඇත්තම නම් මුල් ඇත තව අලුත් වෙලා
සක්වල ගල හෙලවුණදෙන් වරින් වරා
උත්තර නැති ප්‍රශ්න කොහෙද අනුත්තරා
27-01-2017
I will post this in my monthly web magazine. It will be published on February 1st. Go here www.lankaviththi.us
ReplyDeleteBrilliant !!!
ReplyDeleteThanks.
Deleteනෙත් දෙක පිරෙන්නට හැඬුවත් කඳුලු දරා
ReplyDeleteහිත් තුළ ගැටළු නිම වෙන්නෑ සසර පුරා
අත්වුණු ගැටළුවට හේතුව හෙමින් පෙරා
උත්තර සෙවුම අපහසු නෑ අනුත්තරා.......
ජයවේවා!!!
ජය!
Deleteඇඳි සිතුවම දිය මතුපිට තවත් තියේ,
ReplyDeleteබිඳි රළපෙළ සිතිජ ඉමේ විසිර යතේ,
රැඳි සුවඳක මතකය සිහිනෙකි මසිතේ,
බැඳි සෙනෙහස මා ළයතුල තවත් ඇතේ,
තුති රවි.
Delete// උත්තර නැති ප්‍රශ්න කොහෙද අනුත්තරා //
ReplyDeleteමට නම් ප්‍රශ්නයක් තියේ.. මෙච්චර ලස්සන කවි ලියන්නේ කොහොමද ?
හරිම අපුරුයි ^_^
ස්තුතියි අරුණි.
Deleteඋත්තර නැති ප්‍රශ්න කොහෙද අනුත්තරා...
ReplyDeleteජයවේවා!!!
ජය!
Delete